Wojsławice Войславичі וואיסלאוויץ

Początkowo Wojsławice należały do parafii kumowskiej erygowanej w 1434 roku.

Osobna parafia powstała około 1440 roku, wraz z lokacją miasta. Prawdopodobnie właśnie wtedy Czyżowski ufundował pierwszą, drewnianą świątynię parafialną pw. Najświętszej Marii Panny i Wszystkich Świętych.

13 sierpnia 1595 roku Mikołaj Zaklika Czyżowski ufundował nowy kościół. Pierwsza murowana świątynia powstała w latach 1603–1608, jednak uległa zniszczeniu. Odbudowano ją w latach 70. XVII wieku według projektu architekta Jana Michała Linka. Nad głównym wejściem kościoła widniał obraz św. Dominika i św. Franciszka, wewnątrz zaś znajdowało się pięć ołtarzy – w tym ołtarz główny z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem o koronach z różowego jedwabiu przetykanych perłami.

Stosunkowo bogate wyposażenie kościoła strawiły pożary w latach 1736 i 1754. Ocalał tylko ołtarz kaplicy południowej oraz obiekty znajdujące się wówczas w zakrystii (m.in. stary obraz ołtarzowy z przedstawieniem Świętej Trójcy). Kościół został odbudowany przez kolejnych właścicieli Wojsławic – Potockich i zyskał ponownie pięć ołtarzy wzbogaconych o wizerunki świętych znajdujące się w zwieńczeniach nastaw.

Wystawa stała w Izbie Tradycji Ziemi Wojsławickiej opowiada o wielokulturowej historii miasteczka.